كه راست‌گرا شدند:

1- ازد، 2- كنده، 3- مذحج 4- اشعريها 5- انمار 6- حمير مردى گفت از اصحاب پيامبر 6 انمار كدام است فرمود آنهايى كه از ايشان است خثعم و بجيله.

و امّا آنهايى كه چپ‌گرا گشتند: 1- عامله 2- خدام 3- لخم 4، غسان پس، مقصود در اينجا از سبأ قبيله است آنهايى كه از اولاد سبا پسر يشجب پسر يعرب فرزند قحطان بودند.

(فِي مَسْكَنِهِمْ‌) يعنى در شهرشان‌( (آيَةٌ)) يعنى دليلى بر يكتايى خدايى كه عزيز است اسم او و كمال قدرت و نشانه‌اى بر فراوانى نعمت او سپس تفسير كرد خداى سبحان آيه را و گفت:( جَنَّتانِ عَنْ يَمِينٍ وَ شِمالٍ‌) يعنى دو باغ از طرف راست كسى كه ميآيد بآنجا و چپ آن شهر.

و بعضى گفته‌اند: قصد نكرده دو باغ فقط را بلكه مقصودش اينست كه شهر ايشان بر يك منوال بود، زيرا باغها از راست و چپشان متصل بود، بعضى بديگرى و از وفور و زيادى نعمت و ميوه‌جات اينسان بود كه زنى زنبيلى بر سر ميگذاشت و در سايه اين باغها ميرفت، پس زنبيلش پر از ميوه ميشد- بدون آنكه با دستش ميوه‌اى بچيند.

ابن زيد گويد: آيه مذكوره اين بود كه در آبادى آنها پشه و مگس و كيك و عقرب و مار وجود نداشت و اگر غريبى وارد شهرشان ميشد و شپش، و ساس در لباسش بود ميمرد.

و بعضى گفته‌اند: كه مقصود از آيه بيرون آمدن گلها و ميوه‌ها از درختها با رنگها و طعمهاى مختلف بود.