انگيزش هستند و بيان كرد كه قيامت حتما خواهد آمد و فرمان داد پيغمبر 6 را كه براى تأكيد اين مطلب سوگند ياد كند، آن گاه خودش را ستود بآنكه علم آنچه از نظر بندگان غايب و مخفى است، از آنچه بوده يا بعدها ميشود و يا بعدا هم ايجاد نميشود ميداند، سپس گفت:

(لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌) تا آنكه پاداش دهد آنان كه ايمان آورده‌اند و عمل شايسته كردند، يعنى اين را در كتاب روشن ثبت كرده تا اينكه بآنچه استحقاق دارند از ثواب بر اعمال شايسته آنها پاداش دهد آنها را.

(أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ) ايشانند كه بر ايشان آمرزش گناهان است و او بپوشاند گناه آنان را.

(و لهم) و براى ايشانست با آمرزش‌( رِزْقٌ كَرِيمٌ‌) روزى گوارا كه در آن غصّه و ناراحتى نيست.

قتاده گويد: مقصود از آن رزق كريم بهشت است.

(وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ‌) و آنان كه كوشش و تلاش ميكنند در باطل كردن حجّت‌هاى ما و در دور كردن مردم از قبول آن در حالى كه عجز و ضعف پروردگارشان پنداشتند كه آنها از نظر او فوت شده و مخفى هستند.

و بعضى گفته‌اند: ناتوانانى كه پيشى ميگرفتند و كسانى كه دلسرد ميكردند مردم را از پيروى پيغمبر 6 و به تحقيق كه تفسير اين آيه در سوره حج گذشت.

(أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ) قتاده گويد: يعنى آن گروهند كه بر