مردم مسلمان را بسبب خبرهاى دروغى پريشان و مضطرب ميساختند به اينكه ميگفتند مشركين در فلان جا جمع شده كه ناگاه بر مسلمين حمله كنند و امثال اين حرفها و به اسيرها ميگفتند مسلمانها در فلان جبهه كشته شدند و يا فرار نمودند و در اين كلام چيزى حذف شده، و تقديرش اينست (لئن لم ينته هؤلاء عن اذى المسلمين و عن الارجاف بما يشغل قلوبهم) هر آينه اگر اين گروه دست از- اذيت مسلمين و دروغ پراكنى و شايعه سازى كه دلهاى آنها را مشغول ميسازد برندارند.

(لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ‌) ابن عباس گويد: يعنى هر آينه تو را اى محمد 6 بر ايشان مسلّط خواهيم نمود.

ابى مسلم گويد: يعنى تو را فرمان ميدهيم به قتل ايشان تا آنها را بكشى و مدينه را از لوث وجود آنها پاك سازى نمايى و قطعا اغراء بايشان حاصل شده بقول خدا( جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ‌)[1] با كفّار و منافقين جهاد كن.

جبائى گويد: اغراء و حمله بايشان حاصل نشد زيرا آنها ترسيده دست از روششان برداشتند گويد و اگر اغراء و حمله بايشان حاصل شده بود هر آينه كشته شده بودند و يا از مدينه دربدر و آواره بيرون شده بودند.

(ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ فِيها إِلَّا قَلِيلًا) يعنى آن گاه در مدينه سكونت نميكردند مگر اندكى و آنهم درنگ ميان امر بكشتن و بين كشته شدنشان.

((مَلْعُونِينَ)) يعنى مطرود و رانده شدنى از مدينه و تبعيد شدند از رحمت حتى، و بعضى گفته يعنى لعنت شده بزبان مؤمنين.

(أَيْنَما ثُقِفُوا أُخِذُوا وَ قُتِّلُوا تَقْتِيلًا) هر كجا يافت شدند و بايشان دست‌

[1]- سوره توبه آيه: 73.