(وَ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ‌) يعنى و آنچه كه ما بر ايشان عهد كرديم در زنانى كه در ملك و تصرّف آنهاست كه ملكيت بر آنها واقع نشود مگر بوجوه معيّنه‌اى از خريدن و بخشوده شدن و ارث بردن و اسارت و ما مباح كرديم بر تو غير آن را و آن انتخاب و برگزيدن تو است كه از اسيران براى خودت اختيار نمايى و ما البتّه تخصيص داديم تو را باين ويژگى‌ها بنا بر علم و دانش ما به مصلحتى كه در آن است، نه از روى هوا و بيقاعدگى و بى مصلحتى.

(لِكَيْلا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ‌) يعنى تا اينكه حرج را از تو بردارد و آن تنگى و گناه است.

(وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً) و خداوند آمرزنده گناه‌هاى بندگانست.

((رَحِيماً)) و بايشان و يا بتو مهربانست در رفع و برداشتن حرج و زحمت از تو.