چنان كه رسول اكرم فرمود: بهشت به ناراحتيها و آتش به شهوت و خواستنى‌ها پيچيده شده‌اند يعنى در راه بهشت رنج و خلاف ميل و در راه آتش ميل و شهوت قرار دارد.

(وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا ...)- آنان مردم با ايمان را از نظر اينكه فقيرند مسخره ميكنند و بعضى گفته‌اند مراد اينست كه مؤمنين را بخاطر ايمانشان بقيامت و كوشش و جديت آنها در اين راه و يا بخاطر زهد و ترك دنيا، مسخره ميكنند.

و ممكن است آيه بهمه اين وجوه حمل شود زيرا همه با هم قابل جمع‌اند.

(وَ الَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ ...)- كسانى كه پرهيزكارند برترند از آنها در روز قيامت) درباره اين برترى چهار قول نقل شده است:

1- برترى در درجات انسانى از لذت بردن اينان در دنيا.

2- برترى در لذت بردن از نعمت‌هاى آخرت.

3- برترى از نظر مكان و مقام در آخرت زيرا پرهيزكاران در فردوس برين و اينان در دوزخ قرار دارند چنان كه ميفرمايد:(أَصْحابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُسْتَقَرًّا)[1] (اهل بهشت در آن روز جايگاهشان بهتر است).

4- برترى مسخره كردن مومنين، نسبت بكفار بر مسخره كردن آنان مؤمنين را، شاهد اين وجه آيه كريم است:(إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ) (جنايت كاران و مجرمان بمردم مؤمن ميخندند) تا اينكه ميفرمايد:( فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ) (امروز هم (قيامت) مؤمنين به كفّار مى‌خندند).

(وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ ...)- (خداوند هر كه را بخواهد بى‌حساب روزى ميدهد».

در معناى اين جمله از آيه اقوالى است.

1- خداوند آن قدر زياد مى‌بخشد كه در اثر زيادى بحساب نميآيد.

[1] آيه 26 از سوره فرقان