روزهاى تشريق (سيزدهم ماه) در آنجا ماندند و هر روز سه جمره را رمى كردند و از آنجا حركت كردند تا به بيابان اطراف مكه رسيدند.

در اين هنگام عايشه جلو آمد عرض كرد ساير زنان شما حج و عمره را انجام دادند و من حجّ را انجام داده‌ام پيغمبر او را با برادرش عبد الرحمن بن ابى بكر به «تنعيم» (محلى است خارج مكه كه براى احرام عمره بدانجا ميروند) فرستاد و از آنجا براى عمره مفرده محرم شد و به خانه رفت و طواف كرده و دو ركعت نماز طواف خواند در مقام ابراهيم و بين صفا و مروه سعى كرد نزد رسول اكرم آمد و همانروز از مكه حركت كردند و حضرت داخل مسجد الحرام نشد و طواف نكرد از بالاى مكه وارد شد و از پائين مكه محله «ذى طوى» خارج گشت.

[سوره البقرة (2): آيه 197]

(الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِّ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى‌ وَ اتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْبابِ (197))

[ترجمه‌]

وقت حج ماه‌هاى معين است پس هر كس كه ملتزم به حج شود در آن ماه‌ها بايد آميزش با زنان و كار ناروا چون دروغ و مجادله و بدگويى را ترك كند و شما هر كار نيك كنيد خدا بر آن آگاه است و توشه گيريد كه بهترين توشه‌ها پرهيزكارى است و از من بترسيد اى صاحبان عقل و بصيرت‌

شرح لغات:

الرّفث- اصل اين كلمه بمعناى بدگويى و فحش است ولى در مورد آميزش با زنان و يا وعده و اشاره به آنان بكار ميرود.

فسوق- بيرون آمدن از اطاعت.

جدال- با مجادله، منازعه، مشاجره و مخاصمه هم معنى است.

تزوّدوا توشه بگيريد و «زاد» غذايى است كه براى سفر تهيه ميشود.

الالباب- جمع «لُبّ» بمعناى عقل است و چون عقل بهترين و بالاترين نعمتى است در انسان بآن «لبّ» گفته‌اند.