كرد و آنچه از آن نهى نموده است و بدانيد كه خدا با پرهيزكاران است در كمك كردن به آنان و يا كمك خدا با پرهيزكاران است.

و اصل كلمه «مع» (با) بمعناى با هم بودن در مكان و يا در زمان است ولى در اينجا منظور همراه بودن كمك حق با آنها است.

از اين آيه اين حكم فقهى نيز استفاده ميشود كه اگر كسى مال ديگرى را غصب و تلف كرد بايد اگر مثل و مانند دارد مثل آن را بدهد و اگر مثل ندارد قيمت آن را بپردازد

. [سوره البقرة (2): آيه 195]

(وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (195))

[ترجمه‌]

از مال خويش در راه خدا انفاق كنيد و با دست خويش خود را به هلاكت نيندازيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست ميدارد

شرح لغات‌

انفقوا- انفاق كنيد و انفاق بيرون كردن مال از ملك و قرار دادن آن در ملك ديگرى است.

و لا تلقوا- نيندازيد از القاء انداختن چيزى بسمت پائين.

التهلكه- بمعناى هلاك است و بعضى گفته‌اند تهلكه آنست كه بهلاكت ميكشد

تفسير:

پس از آنكه در آيات گذشته وجوب نبرد با كفار بيان شد بدنبال آن لزوم انفاق در راه خدا بيان ميشود و ميفرمايد: در راه خدا انفاق كنيد يعنى از مال‌هاى خويش در راه جهاد و دين و هر آنچه خدا بدان فرمان داده است انفاق كنيد.

كلمه «سبيل» بمعناى راه است و راه خدا همان راه رحمت و ثواب است ولى بيشتر كلمه «سبيل اللَّه» در مورد جهاد بكار ميرود كه بذل جان عاليترين مرتبه جود و بخشش مى‌باشد.

(وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ...)- (خود را بهلاك و خطر مياندازيد).