و برخى گفته‌اند: در دنيا زيانكارند از نظر پيروزى و نصرت و در آخرت زيانكارند از لحاظ نعمتهاى بهشت كه خداوند براى مؤمنين آماده كرده است‌

. [سوره البقرة (2): آيه 122]

(يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ (122))

[ترجمه‌]

اى بنى اسرائيل بياد آوريد نعمتى را كه بشما عطا كردم و اينكه شما را برترى و فضيلت دادم بر همه مردم. (122)

تفسير:

مانند اين آيه در آيه چهل و اندى گذشت و همين طور تفسير آن ليكن در علت تكرار آن سه گفتار است:

1- نعمتهاى خداوند چون كه ريشه‌ها و پايه‌هاى تمام نعمتها است از اين جهت خداوند مكرّراً يادآورى ميفرمايد بمنظور مبالغه در خواندن آنان به شكر نعمتها تا فرمانبردارى او را پذيرفته و شكر نعمتهاى او را بجاى آورند و بدانند كه او از هيچ نعمتى دريغ نفرموده.

2- چون بين دو كلام فاصله زياد شد از اينرو تكرار يادآورى بمنظور تأكيد و ابلاغ در حجّت نيكو است.

3- خداوند چون سخن از تورات را بميان آورد و در تورات راجع به پيامبرى عيسى و محمّد و مژده آمدن آنها صحبت شده از اينرو يادآورى كرد آنان را نسبت به- نعمتهايى كه ارزانى داشته و امتيازهايى كه براى آنان قائل شده است همانطور كه در سوره «الرّحمن» نعمتهاى خود را شمرده و آيه:(فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ) را تكرار نموده است و هر كدام ارتباط بياد آورى نعمت مخصوصى دارد و مربوط بهمان نعمتى است كه اين جمله دنبال آن ذكر شده و همين طور وعيد و وعده كيفرى كه در سوره مرسلات مكرّراً ميفرمايد و آيه:(فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ) را در دنبال كارهايى كه تكذيب براهين و مقتضاى ادلّه را بزرگ ميكند ذكر ميفرمايد- كه منظور وعده كيفر در برابر هر يك از آن اعمال است- و در حقيقت تكرارى وجود ندارد

.