است كه «يرى» را با ياء بخوانيم ولى اگر آن را «ترى» با تاء چنان كه حسن خوانده است بخوانيم خطاب متوجّه پيغمبر اكرم 6 خواهد بود- هر چند مراد واقعى غير آن حضرت يعنى افراد امّت است- بعضى گفته‌اند مخاطب بآن «سامع» يا انسان است يا «انسان» يعنى اگر تو شنونده يا انسان، ستمكاران را به بينى.

(أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً ...)- از اين كلام كلمه‌اى حذف گرديده است و مراد اين است «لرأيت انّ القوة للَّه جميعا» يعنى در آن وقت خواهى ديد كه همه قدرتها مخصوص خداوند است. در صورتى كه «ترى» را بصيغه مخاطب بخوانيم جمله مزبور جواب «لو» خواهد بود ولى اگر «يرى» بخوانيم تقدير كلام چنين خواهد بود و لو يرى الظالمون اذ يرون العذاب ان القوة للَّه جميعا لرأوا مضرة فعلهم. يعنى اگر ستمكاران به بينند- هنگامى كه عذاب را مشاهده مى‌كنند- كه تمام قدرتها مخصوص خدا است آن وقت ضرر و بدى عاقبت كار خود را خواهند ديد.

و معناى‌(أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً) اين است كه خداوند قدرت آن را دارد كه آنان را مؤاخذه و عقوبت كند در اين كلام اشاره است كه اين جبّاران هر قدر كه داراى عزّت ظاهرى و مادّى باشند، هنگام حشر روز قيامت ذليل و پست خواهند گشت.

در آيه جواب «لو» بهر تقدير- چه اينكه «يرى يا «ترى» بخوانيم- محذوف است.

(وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذابِ ...)- توصيف عذاب به «شدّت» مجاز و از روى مبالغه است زيرا شدّت از صفاتى است كه مخصوص اجسام ميباشد

. [سوره البقرة (2): آيات 166 تا 167]

(إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ (166) وَ قالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَما تَبَرَّؤُا مِنَّا كَذلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَيْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجِينَ مِنَ النَّارِ (167))

[ترجمه‌]

هنگامى كه رؤسا و پيشوايان باطل از پيروان خود بيزارى بجويند و عذاب را مشاهده كنند و هر گونه وسائل و اسباب قطع شود.