(وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ...)- آنان، در اينكه در برابر مقدّرات الهى تسليم هستند و در برابر مصيبت‌ها «استرجاع» ميگويند راه حق و صواب را، يافته‌اند و بعضى گفته‌اند مراد اين است كه آنان براه بهشت و ثواب نائل گرديده‌اند.

عمر بن خطّاب هنگامى كه اين آيه را ميخواند مى‌گفت: «خداوند بمقتضاى عدالت خود در مقابل مصيبت، صلوات و رحمت عنايت كرده بعلاوه صابران را برسيدن بحق و صواب توصيف نيز فرموده است»

. [سوره البقرة (2): آيه 158]

(إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللَّهَ شاكِرٌ عَلِيمٌ (158))

[ترجمه‌]

صفا و مروه محل انجام عبادات خداست پس كسى كه حج خانه كعبه يا عمره بجا بياورد مانعى نيست كه سعى بين صفا و مروه نيز بجا بيارد و هر كس اعمال خير انجام بدهد خداوند پاداش او را عنايت خواهد كرد كه او بهمه امور خلق آگاه است‌

شرح لغات:

صفا: سنگ صاف، سنگ خالص. مروه: سنگ نرم بعضى آن را بمعناى سنگ ريز گرفته‌اند. اكنون صفا و مروه نام دو كوه معروف مكّه است و الف و لام در آنها براى تعريف است.

شعائر: جميع شعيرة بمعناى محلّى است كه براى عبادت معين گرديده است.

بمعناى علامت عبادت نيز گفته‌اند.

حج: در لغت قصدى كه بطور مكرّر صورت ميگيرد و در شرع عبارت است از قصد خانه كعبه بمنظور انجام عبادات مخصوصى از قبيل احرام و طواف سعى ميان صفا و مروه و وقوف ...

عمره: زيارت.

جناح: از حق ميل كردن.

طواف: بر گرد چيزى گرديدن.