و در اين جمله چند معنى گفته شده است:

الف: نسل آينده را قطع ميكنيد، زيرا با مردان ازدواج نموده و از زنها فاصله ميگيريد- و باين سبب نسل آينده قطع خواهد شد-.

ب: با انجام «فاحشه» جلوگيرى از مسافرتهاى مردم مينمائيد- زيرا آنان از ترس، ترك مسافرت گفته و زندگى مردم مختل ميگردد چون قسمت مهمى از ارزاق و كارهاى مردم با مسافرت انجام ميشود.

چون كه ملت لوط اين عمل ناپسند را با افرادى انجام ميدادند كه از شهر و آبادى بقصد مسافرت بيرون آمده، جمعيتى كه كنار جاده بانتظار نشسته بودند بطرف آنان سنگ مى‌انداختند، سنگ بهر يك اصابت ميكرد او مقدم بود- تا عمل منافى عفت را با او انجام دهند- لذا اموالش را بغارت گرفته و با او ازدواج مينمودند و تنها در مقابل بحكم قاضى سه درهم باو غرامت ميدادند.

ج: آنان مانند قطاع الطريق در كنار جاده‌ها سر راه بر مردم ميگرفتند- اموالشان را بغارت برده و احيانا آنان را هم بقتل ميرسانيدند-.

(وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ): و در انجمن خويش كار ناپسند انجام ميدهيد.

در اين جمله نيز چند معنى متصور است:

الف: (ابن عباس) ميگويد ايشان در مجالس خويش از خود بادهايى با صدا خارج مينمودند بى آنكه جهات حياء را رعايت نموده و احترام افراد را در نظر بگيرند. و بدين مضمون روايتى هم از امام هشتم حضرت رضا (ع) منقول است.

ب: (مجاهد) ميگويد ايشان در مجالس علنا با مردان جمع ميشدند و در آن حال بهم مينگريستند.

ج: مراد اين است كه مجالس آنان از افعال ناشايسته و قبيح پر بود، از بدگوئيها، پستيها، كتك كاريها با دست و دستار، قماربازيها، سنگ‌پرانى بطرف عابرين، سازندگى و نوازندگيها، كشف عورت و انجام كارهاى زشت- و خلاصه آنچه افعال ناشايسته و منافى با مقام انسانيت بود در انجمنهاى خويش انجام ميدادند-.