(إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ): همانا آن خداوند عزيز (غالب) بوده و كسى است كه ياور خويش را هرگز ذليل نخواهد كرد.

(الْحَكِيمُ‌): درست كردارى است كه حافظ آثار و فرمان بردار خود را ضايع و بيمقدار نخواهد نمود.

(وَ وَهَبْنا لَهُ‌): و بخشيديم به ابراهيم بعد از (فرزندش) اسماعيل.

(إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ‌): دو فرزند ديگرى بنام اسحاق و سپس يعقوب.

(وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ‌): و در نژاد او مقام نبوت (پيامبرى) و كتاب (آسمانى) را قرار داديم زيرا خداوند سبحان بعد از ابراهيم تمام پيامبران را از صلب (و زادگان) ابراهيم مبعوث نمود و بنا بر اين توراة و انجيل و زبور و فرقان كتابهاى آسمانى تماماً بر اولاد ابراهيم نازل شده است.

(وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا): و اجرش را در دنيا باو داديم كه همان نام نيك و فرزند صالح است، بنقل ابن عباس، اما قتاده ميگويد بعضى گفته‌اند كه مقصود از (اجر)