بعضى گويند: تفسير اين جمله آنست كه، ما ناگهان با فرستادن عذاب بر آن ملت كافر در حالى كه در منزلهايشان بخود مشغول بودند نابودشان ساختيم.

(إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ‌): البته در اين كار، كه بر اثر كفر و گناه نابودشان ساختيم، نشانه‌هاى روشنى براى خداشناسى است.

(أَ فَلا يَسْمَعُونَ‌): آيا نميشنوند اين مردم كافران آنچه را كه از ملل و امت‌هاى گذشته بر ايشان پند داده ميشود.

سپس خداوند براى بيدارى مردم نوع ديگرى سخن ايراد ميفرمايد:

(أَ وَ لَمْ يَرَوْا): آيا نمى‌بينند يعنى آيا نمى‌دانند.

(أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ): البته ما ميرانيم يعنى ميفرستيم باران و برف و يا بگفته بعضى بوسيله نهرها و چشمه‌ها،( إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ): بسوى زمين خشكى كه بدون اشجار و سبزه است و از ابن عباس آمده كه، يعنى بوسيله سيلاب‌ها آب را بمكانهاى بلند از شام تا يمن ميفرستيم.

(فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ‌): پس بيرون ميآوريم بواسطه آب، سبزى و كشت را كه از آن چهار پايانشان و ايشان ميخورند و مقصود آنكه از گياهان آن چهار پايان و از كشت آن مردم آن سامان بهره‌بردارى مينمايند.

(أَ فَلا يُبْصِرُونَ‌): آيا پس نعمت‌هاى خدا را نمى‌بينند كه چگونه بآنان ارزانى داشته شده.

(وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌): و ميگويند چه زمان خواهد بود اين فتح و پيروزى اگر هستيد راست گويان، از (فراء) آمده كه مقصود فتح شهر مكه است، و (سدى) ميگويد كه مقصود عذاب كفار در دنيا بوده و مراد همان جنگ بدر است- كه كفار در شكنجه واقع شده و با شكست عقب نشينى و فرار نمودند.- (مجاهد) گويد: مقصود حكم بپاداش و جزاى روز قيامت بوده زيرا مشركين مى‌شنيدند كه مسلمانان خدا را ميخوانند و از او پيروزى بر مشركين را با نزول عذاب قيامت بر آنها مسئلت مينمايند، از اين رو مشركين، مسلمانان را استهزاء نموده‌