منزلت آنها بين مسلمين است و هر چيز كه داراى فضيلت مورد توجه جامعه است باو (ثقل) گفته مى‌شود و به همين جهت است كه از بين تمام مخلوقات بانسانها و جنيان، ثقلين گفته شده زيرا آنان فضيلت بر ساير مخلوقات دارند.

الطوفان: عبارت از آب بسيار زيادى را گويند كه از آسمان جارى شود و سر اينكه او را طوفان ناميده‌اند چون در اثر زيادى باطراف زمين طواف نموده بتمام نقاط آن ميرسد. و در اين باره (راجز) در ابيات خود گفته: «افناهم الطوفان موت جارف» نابود كرد آنها را باران‌هاى بسيارى كه كانون مرگ بود. (جارف) از ماده (جرف) است و آن هر چيز بسيار را گويند و در مثال گفته ميشود «جرفت الشي‌ء اجرفه جرفا» يعنى تمام آن شى‌ء را فرستادم، در اينجا گوينده اين شعر مرگ بسيار را كه بسراغ آنها آمده بود تشبيه به طوفان نموده است.

اعراب:

(بِحامِلِينَ مِنْ خَطاياهُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ): در تقدير (و ما هم بحاملين من شى‌ء من خطاياهم) كه جمله (من خطاياهم) در حقيقت صفت براى (شى‌ء) ميباشد كه بالنتيجه در قرائت ظاهر آيه صفت مقدم بر موصوف شده و در محل نصب و حال قرار گرفته.

(أَلْفَ سَنَةٍ): منصوب است بنا بر ظرفيت خمسين: منصوب شده تا استثناء واقع شود و (عاماً) تمييز او است.

مقصود:

اكنون خداوند مؤمنين را از كفار جدا نموده ميفرمايد: