براى منظورى كه ايمان بخدا باشد- خلق نموده است.

سؤال:

انسان متفكر چگونه ميتواند در يابد كه خداوند تمام موجودات جهان را نيافريده مگر بحق هم و چگونه به روز واپسين يعنى قيامت يقين كند؟

پاسخ:

وقتى به خلقت زيباى خويشتن مينگرد با آنكه تازه آفريده شده و از عدم بوجود آمده، خواهد دريافت كه موجودى قديم قادر عالم زنده‌اى- كه بتمام رموز خلقت با نظم بسيار دقيقى آگاهى دارد- او را آفريده و او پروردگارى است كه تمام جهات خلقتش را بر اساس حكمت ايجاد نموده پس هرگز چيزى را عبث نيافريده است.

و البته چنين حكمت خود اقتضاى زمان پاداش اعمال انسان‌ها را داشته و تكميل آن هم با داشتن برنامه‌هاى دينى است كه با دست پيامبر 6 پى‌ريزى ميشود و در برابر هر عملى از خير يا شر البته پاداش ميدهد چه در اين جهان يا جهان واپسين باشد.

و ميفهمد كه آفريدن موجودات نفعى براى خالق ندارد پس غرض از خلقت انتفاع مخلوقات است.

(وَ إِنَّ كَثِيراً مِنَ النَّاسِ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ لَكافِرُونَ‌): و البته بسيارى از مردم برسيدن قيامت و پاداشهاى پروردگار اعتراف ننموده بلكه انكار مينمايند. سپس خداوند براى دفعه دوم هشدار داده ميفرمايد:

(أَ وَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌):

آيا نمى‌گردند و در روى زمين به تحقيق نمى‌پردازند تا بنگرند عاقبت كار ملتى كه قبلا بودند، چگونه شد- و بر اثر كفر بر خداوند هستى گرفتار عذاب شدند-.

(كانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً): آنان در قوت و قدرت قوى‌تر و سخت‌تر از ايشان بودند اما بر اثر انكار خداوند و تكذيب رسل با عذابها نابود گرديدند.

(وَ أَثارُوا الْأَرْضَ‌): «مجاهد» گويد: يعنى زمين را كاويده و قدرت كشاورزى‌