ندارند. مع الوصف چون جناب سليمان معنى صوت مرغان را ميفهمد، از اينرو در مورد آنان- مجازاً- نطق بكار برده است.

برخى گويند: نطق را بطور حقيقى به مرغان اسناد داده است. زيرا بعضى از مرغان نظير طوطى داراى صوت هجايى هستند.

مبرد مى‌گويد: عرب هر چيزى را كه بيان كند آن چه را مخفى است، نطق فرمايد. چنان كه رؤبه گويد:

كاش مثل سليمان كه سخن مور را ميدانست، من هم به سخن چيزهايى كه صدا ندارند عالم بودم.

على بن عيسى گويد: مرغان با سليمان تكلم ميكردند و اين معجزه سليمان بود. چنان كه سليمان از تكلم هدهد خبر داد. منطق مرغان، آوازى است كه بر صيغه واحد، معانى مخلف را ميرساند. اما منطق مردم بر صيغه‌هاى مختلف، معانى مختلف افاده مى‌كند. بهمين جهت است كه ما با همه مصاحبت‌هاى طولانى كه با مرغان داريم چيزى از آنها نمى‌فهميم و آنها هم چيزى از ما نميفهمند زيرا فهم به امور مخصوصى تعلق مى‌گيرد و چون سليمان از مرغان چيز ميفهميد به منطق آنها عالم بود.

(وَ أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ): همه چيزهايى كه به انبياء و سلاطين داده مى‌شود بما داده شده است.

برخى گويند: يعنى هر چيزى كه مورد نياز است، بما داده شده.

برخى گويند: يعنى علم به همه چيزها بما داده شده و همه چيزها در تسخير ماست. البته چيزهايى كه صلاحيت داشته باشند كه معلوم و مسخر ما باشند. اما اينكه بطور كلى و عموم گفته شده، ابلغ و احسن است.

واحدى از امام باقر (ع) روايت كرده است كه: به سليمان بن داوود سلطنت شرق و غرب زمين داده شد. او هفتصد سال و شش ماه بر همه اهل دنيا، از جن و انس و جنبنده و مرغ و درنده، حكومت كرد و دانش هر چيزى را دارا و به نطق همه چيزها آگاه بود.