حسن گويد: دفاع آنها بهمان نحوى است كه در شريعت، مطلوب است. نظير(لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ) (خداوند دوست نميدارد كه سخن بزشتى گفته شود، مگر كسى كه مظلوم باشد: نساء 148) يعنى هجو مشركين را پاسخ مى‌گويند.

سپس آنها را تهديد كرده، مى‌فرمايد:

(وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ‌): بزودى مى‌دانند كه بازگشتشان به كجا خواهد بود! بازگشت آنها بسوى آتش است كه از آن به خدا بايد پناه برد.