سپس شعيب به ايشان مى‌گويد:

(أَوْفُوا الْكَيْلَ‌): پيمانه را بدون كم و كاست بدهيد.

بديهى است كه همين وظيفه را در مورد چيزهايى كه احتياج به كشيدن و متر كردن و شمردن دارد، نيز بايد رعايت كنند.

(وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ‌): بايد از كم كنندگان وزن و پيمانه نباشيد.

(وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقِيمِ‌): به عدل وزن كنيد و كاملا در اداى حقوق ديگران دقت كنيد.

اقوالى كه در باره قسطاس است در سوره بنى اسرائيل ذكر شده است.

(وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ‌): حقوق مردم را كم نكنيد و مانع آن نباشيد.

(وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ‌): و در روى زمين سعى در فساد و تبهكارى نكنيد.

ابو عبيده گويد: عثى شديدترين فساد و خرابى است.

(وَ اتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ‌): از خدايى كه شما و امم گذشته را از نيستى به هستى آورده، بپرهيزيد.

(قالُوا إِنَّما أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ وَ ما أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنا): معنى آن گذشت.

(وَ إِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكاذِبِينَ‌): ترا يكى از دروغگويان مى‌پنداريم.

«ان» مخفف از «ان» است و از اين جهت بر سر خبر لام مفتوح در آمده است.

(فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ‌): اگر در دعوى خود راست مى‌گويى، قطعه‌هايى از آسمان بر سر ما فرو بياور.

ابن عباس گويد: «كسف» جمع «كسفه» است.

(قالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِما تَعْمَلُونَ‌): شعيب گفت: اگر در علم خداى من باشد كه شما يا بعضى از شما توبه ميكنيد، همچنين عذابى بر شما نازل نميكند و اگر بداند كه توبه نميكنيد، بزودى بعذاب استيصال گرفتارتان خواهد كرد.

سپس مى‌گويد: