ترجمه:

قوم لوط رسولان را تكذيب كردند. هنگامى كه برادرشان لوط به آنها گفت:

آيا تقوى پيشه نميكنيد؟ من براى شما رسولى امينم. از خدا بپرهيزيد و مرا اطاعت كنيد. از شما درخواست اجرى نميكنم. اجر من بر خداى عالمين است. آيا از ميان مردم به جنس ذكور روى مى‌آوريد و همسرانى را كه خدا براى شما آفريده، رها مى‌كنيد؟ بلكه شما مردمى متجاوز هستيد. گفتند: اى لوط، اگر دست بر ندارى از اخراج شدگان خواهى بود، گفتند: ما نسبت بكردار تو از بغض دارندگانيم.

پروردگارا، مرا و خاندانم را از كردار ايشان نجات ده. او و خاندانش را همگى نجات داديم. مگر پير زنى كه در ميان هلاك شدگان بود. آن گاه ديگران را به سختى هلاك كرديم و بر آنها باران باريديم و بد است باران انذار شدگان. در آن آيتى است و بيشترشان مؤمن نيستند و خداى تو مقتدر و رحيم است.

لغت:

عادى: ظالم قالى: كينه‌توز غابر: چيزى كم كه باقى مى‌ماند. مثل باقى مانده خاكى كه روفته باشند.

باقى مانده شير در پستان.

تدمير: هلاك كردن به سخت‌ترين روش.

مقصود:

اكنون در باره قوم لوط مى‌گويد:

(كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ‌ ... إِلَّا عَلى‌ رَبِّ الْعالَمِينَ‌): اين قسمت تفسير شده است.

(أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ‌): آيا در ميان خلائق، فقط مردان را مورد استفاده جنسى قرار ميدهيد؟

(وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ‌): و از زنان كه همسران شرعى شما هستند