نظم آيات:

اين آيات اتصال به سابق دارند. قبلا بيان شد كه معبودهاى كفار نميتوانند پرستندگان خود را كمك كنند. در اينجا بوصف خويش پرداخته، خود را نعمت- بخش و مالك سود و زيان معرفى ميكند.

برخى گويند: نظر به اينكه سابقا بيان كرد كه حمد در دنيا و آخرت مخصوص خداست، در اينجا ميخواهد نعمتهايى را بيان كند كه موجب حمد مى‌شوند. برخى گويند: اين آيات متصل است به‌(يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ يَخْتارُ).