(وَ قالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ‌): مادر موسى بدختر خويش گفت: از دنبال موسى برو و از حال او كسب اطلاع كن.

(فَبَصُرَتْ بِهِ عَنْ جُنُبٍ‌): خواهر موسى از دنبال موسى رفت. مشاهده كرد كه خاندان فرعون صندوق را از آب گرفته و موسى را از درون آن بيرون آورده‌اند و او از دور بتماشا پرداخت.

اين جمله كوتاه با همه اختصارى كه دارد تمام مطالب بالا را افاده ميكند و از معجزات قرآن است.

(وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ‌): ولى فرعونيان نمى‌دانستند كه او خواهر موسى است.

برخى گويند: يعنى نمى‌دانستند كه وى براى كسب اطلاع از حال موسى آمده است.

اين جمله در آيه (10) هم آمده بود. شايد منظور از تكرار آن است كه ميخواهد بفهماند اگر فرعون خدا بود، بايد از اين امور آگاه باشد.

(وَ حَرَّمْنا عَلَيْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ‌): هر زن شيردهى آوردند، پستانش را نگرفت.

زيرا خداوند از پيش او را از خوردن شير اين زنها منع كرده، بغض آنها را در دلش انداخته بود. تحريم در اينجا به معنى منع است نه نهى از فعل. چنان كه امرء القيس گويد:

حركت كرد كه مرا بر زمين بزند. به او گفتم: خوددارى كن كه من مردى هستم كه زمين زدن من بر تو حرام (ممنوع) است.

(فَقالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى‌ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ‌): خواهر موسى به آنها گفت:

ميخواهيد شما را به خانواده‌اى دلالت كنم كه تكفل و تربيت او را براى شما بر عهده گيرد؟

اين جمله دلالت دارد بر اينكه خداوند محبت موسى را در دل فرعون افكنده بود. بخاطر محبت شديدى كه بموسى پيدا كرده بود زنان شيرده را حاضر كرد.