جست و مردمش را فرقه فرقه كرد. گروهى از آنها را ضعيف مى‌شمرد، فرزندانشان را سر مى‌بريد و زنانشان را زنده مى‌گذاشت و از تبهكاران بود. ميخواهيم بر كسانى كه ضعيف شمرده شدند منت گذاريم و آنها را پيشوا قرار دهيم و آنها را وارث گردانيم و آنها را در زمين قدرت بخشيم و بفرعون و هامان و لشكريانشان از بنى- اسرائيل نشان دهيم آنچه را كه از آن مى‌ترسيدند.

قرائت:

نرى: كوفيان بجز عاصم اين فعل را بصورت ثلاثى مجرد و مغايب خوانده و ما بعد آن را رفع داده‌اند.

لغت:

نبأ: خبر بزرگ شيع: فرقه‌ها تمكين: تكميل وسائل انجام فعل‌

اعراب:

بالحق: حال يا صفت مصدر محذوف يستضعف: حال و همچنين «يذبح» كه حال بعد از حال است.

مقصود:

(طسم تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ‌): اين است آيات كتاب مبين كه راه رشد را از گمراهى نشان ميدهد. يا اينكه خودش ظاهر و آشكار است.

(نَتْلُوا عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسى‌ وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِ‌): قسمتى از اخبار موسى و فرعون را بصدق و حقيقت بر تو تلاوت ميكنيم تا مردمى كه خدا و كتابش را تصديق دارند بهره‌مند گردند.

(إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الْأَرْضِ‌): فرعون در كشور مصر تكبر و ستم كرد. علو بمعنى ستم است. چنان كه مى‌فرمايد:(لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ) (در روى زمين ستم نميكنند: قصص 83).