[سوره النمل (27): آيات 54 تا 59]

(وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (54) أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (55) فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ (56) فَأَنْجَيْناهُ وَ أَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْناها مِنَ الْغابِرِينَ (57) وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (58))

(قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلامٌ عَلى‌ عِبادِهِ الَّذِينَ اصْطَفى‌ آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ (59))

ترجمه:

بياد آور لوط را كه بقومش گفت: آيا زشتى مى‌آوريد و حال آنكه مى‌دانيد؟

آيا از لحاظ شهوت به مردان روى مى‌آوريد نه زنان؟ بلكه شما مردمى جاهليد.

پاسخ قومش نبود مگر اينكه گفتند: خاندان لوط را از شهر خويش اخراج كنيد، آنها مردمى هستند كه پاكيزگى ميخواهند. او و خاندانش را نجات داديم بجز زنش كه او را از هلاك شدگان مقدر داشتيم و بر آنها باران باريديم و بد است باران ترسانيدگان. بگو: ستايش خدا را و سلام بر بندگان برگزيده‌اش. آيا خدا بهتر است‌