اين مردم همان قوم فرعون هستند. مگر وقت آن نرسيده است كه اينها تقوى پيشه كنند و از كارهايى كه وسيله كيفر مى‌شود دورى نمايند؟

تقوى عبارت است از پرهيز و اجتناب از زشتى‌ها بوسيله انجام خوبيها.

(قالَ رَبِّ إِنِّي أَخافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ‌): موسى در پاسخ خداوند گفت: مى‌ترسم رسالتم را تكذيب كنند و سخنم را نپذيرند. ترس، ايمن نبودن از ضرر و زيان است.

(وَ يَضِيقُ صَدْرِي وَ لا يَنْطَلِقُ لِسانِي فَأَرْسِلْ إِلى‌ هارُونَ‌): دلم از تكذيب آنها به تنگ مى‌آيد و زبانم عقده‌اى دارد كه در سخن گفتن آزاد نيست. هارون را بفرست تا يار و پشتيبان من باشد.

مقصود موسى از يارى هارون اين است كه بهتر بتواند از عهده طاعت خداوند برآيد.

بايد دانست كه آزاد نبودن زبان گاهى بخاطر عيوب خود زبان است و گاهى بواسطه تنگى دل و ناراحتى. از اين جهت است كه شايد آزاد نبودن زبان موسى از دل تنگى است نه از عيب زبان.

جبائى گويد: درخواست موسى نسبت به يارى هارون به اذن خود خداست. زيرا انبياء چيزى را خود رسانه از خدا مسألت نميكنند.

(وَ لَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ‌): از آنجا كه موسى قبلا يك مرد قبطى را كشته بود، مى‌گويد: آنها بر من دعوى ارتكاب قتل دارند و مى‌ترسم كه مرا بكيفر آن بقتل رسانند. پس ترس موسى از اين نيست كه در مقابل اداى رسالت او را بكشند.

زيرا ميداند كه اگر خدا پيامبرى را بسوى قومى فرستاد، خود در اداى رسالت پشتيبان اوست.

(قالَ كَلَّا فَاذْهَبا بِآياتِنا إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ‌): خداوند به او فرمود: چنين نيست، ترا نميكشند زيرا من اجازه نميدهم كه آنها بر تو تسلط پيدا كنند. تو و برادرت با دلائل و آياتى كه بر شما نازل كرده‌ايم نزد فرعون برويد و بدانيد كه ما از آنچه ميان شما رد و بدل مى‌شود آگاهيم و شما را حفظ مى‌كنيم.