و قومش اسلام را بپذيرند و نزد سليمان روند.

بلقيس و قومش براى اولين بار با نام خداوند و كلمه «بسم اللَّه» آشنا مى‌شدند.

برخى گويند: عبارت نامه ترجمه و حكايت بعربى است و بلقيس به اين الفاظ تكلم نكرد. حكايت هم بر سه قسم است:

حكايت معنى، حكايت لفظ و حكايت لفظ و معنى هر دو. و اصل در حكايت همين است كه نبايد از آن عدول كرد مگر بكمك قرينه.

ظاهراً «ان» به معنى «اى» است. چنان كه سيبويه در باره اين آيه:(وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا) گفته است.

سليمان نوشته است كه بلقيس و قومش تكبر نكنند و منقاد و تسليم شوند و به خداى يكتا ايمان آورند. رسم پيامبران همين است كه نامه‌هاى خود را كوتاه و رسا بنويسند و مردم را دعوت به اطاعت نمايند.