[سوره النمل (27): آيات 27 تا 31]

(قالَ سَنَنْظُرُ أَ صَدَقْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْكاذِبِينَ (27) اذْهَبْ بِكِتابِي هذا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانْظُرْ ما ذا يَرْجِعُونَ (28) قالَتْ يا أَيُّهَا الْمَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتابٌ كَرِيمٌ (29) إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (30) أَلاَّ تَعْلُوا عَلَيَّ وَ أْتُونِي مُسْلِمِينَ (31))

ترجمه:

سليمان گفت: نظر مى‌كنيم ببينيم راست مى‌گويى يا از دروغگويانى؟ اين نامه‌ام را ببر و بر آنها بيفكن و از آنها دور شو و ببين چه جواب ميدهند؟ بلقيس گفت: اى بزرگان، نامه‌اى گرامى پيش من انداخته شده است. نامه‌اى است از سليمان و بنام خداوند رحمان و رحيم. كه: بر من برترى نجوئيد و با اسلام و تسليم نزد من آييد.

مقصود:

همين كه سليمان پوزش هدهد را شنيد به منظور آزمايش او گفت:

(قالَ سَنَنْظُرُ أَ صَدَقْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْكاذِبِينَ‌): در باره سخن تو تحقيق مى‌كنيم، ببينيم راست مى‌گويى يا از دروغگويانى.

اين تعبير بهتر از اين است كه گفته شود: دروغ مى‌گويى. زيرا شخص از دروغگويان است بخاطر اينكه متمايل به آنهاست يا بخاطر اينكه خويشاوند آنهاست‌