پادشاه حق است. جز او خدايى نيست. او پروردگار عرش كريم است. هر كس جز خدا خداى ديگرى بخواند كه برهانى بر آن ندارد، حسابش در پيشگاه خداست.

او كافران را رستگار نميكند. بگو: خدايا بيامرز و رحم كن كه تو بهترين رحم كنندگانى.

قرائت:

انهم: حمزه و كسايى بكسر الف و ديگران بفتح خوانده‌اند. كسر بنا بر استيناف و فتح بتقدير لام جر است.

قال كم ... قال ان ...: حمزه و كسايى هر دو را به فعل امر خوانده‌اند و ابن كثير اولى را بصيغه امر خوانده است و ديگران هر دو را به صيغه ماضى خوانده‌اند.

لا ترجعون: كوفيان- بجز عاصم و يعقوب- بفتح تاء و ديگران بضم تاء و فتح جيم خوانده‌اند.

اعراب:

كم: در محل نصب و «عدد» تميز و منصوب است.

قليلا: صفت مصدر محذوف عبثا: حال يا مفعول له‌( لا إِلهَ إِلَّا هُوَ): حال و بهتر است كه جمله مستأنفه باشد( رَبُّ الْعَرْشِ‌): خبر مبتداى محذوف‌( لا بُرْهانَ لَهُ بِهِ‌): صفت براى «الها»

مقصود:

اكنون در باره مؤمنين كه در دنيا مورد استهزاى كافران قرار گرفتند، مى‌فرمايد:

(إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِما صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفائِزُونَ‌): بخاطر اينكه مؤمنين در دنيا در برابر آزار و استهزاء و مسخره شما صبر كردند آنها را امروز پاداش ميدهم.

آنها بمراد خود رسيده، اهل نجاتند. مراد از امروز، همه روزهاى پاداش است.