قرائت دوم و سوم اين است كه حرف جر مقدر است و وجه كسر اين است كه كلامى مستأنف است.

مقصود:

بدنبال مطالب گذشته كه تاريخچه‌اى كوتاه از وضع امتها و برنامه پيامبران بود، ميفرمايد:

(يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ‌): گويند: اين خطاب بهمه پيامبران است و به آنها امر شده است كه حلال بخورند. از پيامبر گرامى اسلام نقل شده است كه:

«خدا پاك است و جز پاك نميپذيرد و مؤمنين را بهمان چيزهايى امر كرده است كه پيامبران را امر كرده است. فرمود: اى پيامبران از چيزهاى پاك بخوريد و فرمود:

اى مردم مؤمن از چيزهاى پاكى كه روزى شما كرده‌ايم بخوريد».

برخى گويند: اين خطاب مخصوص حضرت محمد 6 است: زيرا عرب، مفرد را بجمع خطاب ميكند. البته فايده اين نحو خطاب اين است كه دلالت دارد بر اينكه پيامبران همگى بهمين دستور مأمور بوده‌اند.

حسن گويد: بخدا بدانيد كه مقصود زرد و سرخ و ترش و شيرين نيست، بلكه منظور اين است كه از حلال استفاده كنيد.

(وَ اعْمَلُوا صالِحاً إِنِّي بِما تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ‌): در پى كارهاى شايسته- كه شما را بآن‌ها امر كرده‌ام- باشيد كه من بكردار شما دانا و آگاهم. بديهى است كه شخص عاقل وقتى ميداند كه كسى كه برايش كار ميكند به حالش آگاه است و پاداش او را به حسب عمل ميدهد، عمل خود را اصلاح ميكند، برخى گويند: اين خطاب مخصوص جناب عيسى است.

(وَ إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً): حسن و ابن جريح گويند: يعنى دين شما يك دين است. شايد اين كه امت بمعنى دين است، اين آيه است:(إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى‌ أُمَّةٍ) (و ما پدرانمان را بر دينى يافتيم: زخرف 22).

نابغه گويد: