ترجمه:

آنها به حق دچار صيحه شدند و آنها را به شكل چوب خشك در آورديم. مردم ستمكار از رحمت خدا دورند. آن گاه بدنبال ايشان امتهاى ديگرى بوجود آورديم.

هيچ امتى از اجل خود جلو و عقب نمى‌افتد. آن گاه پيامبرانمان را يكى پس از ديگرى فرستاديم و هر امتى پيامبر خود را تكذيب كرد و ما آنها را بدنبال يكديگر هلاك كرديم و از آنها داستانهايى عبرت انگيز بيادگار گذاشتيم. مردم بى‌ايمان از رحمت خدا دورند.

آن گاه موسى و برادرش هارون را با آياتمان و برهانى واضح بسوى فرعون و اشرافيان كشورش فرستاديم. آنها هم كبر ورزيدند و مردمى برترى‌جو بودند. گفتند: آيا بدو بشرى كه مثل خود مايند و قومشان پرستندگان مايند، ايمان آوريم؟ موسى و هارون را تكذيب كردند و از هلاك شدگان بودند. بموسى تورات داديم تا هدايت شوند.

پسر مريم و مادرش را آيتى قرار داديم و آنها را بمكان مرتفعى كه مسطح و داراى چشمه آب بود برديم.

قرائت:

تترا: ابن كثير و ابو عمرو و ابو جعفر به تنوين و ديگران بدون تنوين خوانده‌اند.

مقصود:

قبلا در باره كفار فرمود: ديرى نمى‌پايد كه بر اثر مرگ يا عذاب، دچار ندامت خواهند شد. اكنون در باره سرانجام كار آنها ميفرمايد:

(فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِ‌): جبرئيل بر آنها صيحه‌اى كشيد و بسبب كفر و استحقاق عقاب، همگى هلاك گشتند.

(فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً): و آنها را بصورت شاخ درختان كه سيلاب حمل ميكند در آورديم. مقصود اين است كه هلاك شدند و بشكل چوب خشك در آمدند.

(فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ‌): خداوند مردم مشرك و تكذيب كننده را از رحمت خود دور كرده است.