گفته‌اند: «قُوام» عدل و استقامت است و «قِوام» چيزى است كه زندگى را بپا دارد و استقرار بخشد. امام صادق (ع) فرمود: «قَوام» حد ميانه است و فرمود: دعاى چهار كس مستجاب نميشود: مردى كه در خانه بنشيند و بگويد: خدايا مرا روزى ده، در جوابش مى‌گويد: آيا ترا امر بطلب روزى نكرده‌ام؟ و مردى كه در باره زن خود نفرين كند و بگويد:

خدايا مرا از دست او راحت كن. خداوند به او مى‌گويد: آيا كار او را بدست تو نداده‌ام؟

و مردى كه مال خود را تباه كند و بگويد: خدايا روزيم ده. به او ميگويد: آيا ترا امر به ميانه‌روى نكردم؟ و مردى كه مال خود را بدون مدرك قرض دهد. خداوند به او ميگويد:

آيا به تو امر نكردم كه شاهد بگير.

(وَ الَّذِينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ): بندگان خدا كسانى هستند كه براى خدا شريك قرار نمى‌دهند. بلكه عبادت خود را متوجه خداى يكتا مى‌كنند.

(وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِ‌): كشتن مسلمانان و اهل كتاب كه با مسلمانان هم پيمانند، روا نيست اما كشتن كافر حربى و كسانى كه مرتكب قتل عمد يا ارتداد يا زنا محصنه شده يا در روى زمين فساد ميكنند، رواست بندگان خدا تنها در صورتى اقدام به قتل ديگرى ميكنند كه از نظر شرع كشتن جايز و حلال باشد.

(وَ لا يَزْنُونَ‌): بندگان خدا از زنا خوددارى ميكنند. از اينجا استفاده ميشود كه بزرگترين گناهان بعد از شرك و قتل نفس، زناست. ابن مسعود گويد: از پيامبر خدا پرسيدم: چه گناهى بزرگتر است؟ فرمود: اينكه براى خدايى كه آفريدگار تست شريك قرار دهى. پرسيدم: ديگر چه؟ فرمود: اينكه فرزند خود را بكشى از ترس اينكه از عهده نانش بر نيايى. پرسيدم: ديگر چه؟ فرمود: اينكه با زن همسايه خود زنا كنى. خداوند در تصديق گفتار پيامبر خود اين آيه را نازل كرد.

(وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً): كسى كه مرتكب اين كارها نشود، گرفتار كيفر خواهد شد.

اثام به معنى جز است. شاعر گويد: