ترجمه:

جز خداوند، چيزهايى را مى‌پرستند كه خداوند حجتى بر آن نازل نكرده و بدان علم ندارند و ستمكاران را ياورى نيست. هنگامى كه آيات روشن ما بر آنها خوانده ميشود. در صورت كافران، انكار را مى‌شناسى. نزديك است بر آنهايى كه آيات ما را بر ايشان ميخوانى حمله‌ور شوند. بگو: آيا شما را بدشوارتر از آن، كه آتش دوزخ است آگاه كنم. خداوند آتش را وعده كفار كرده و بد جايگاهى است. اى مردم، مثلى زده شده است. بشنويد. آنهايى كه جز خدا پرستش ميكنيد، مگسى خلق نميكنند. اگر چه بر آن اجتماع كنند و اگر مگس از آنها چيزى بربايد، از او باز نميگيرند. طالب و مطلوب هر دو ضعيفند. حق عظمت خدا را ادا نكردند.

خداوند قوى و شكست ناپذير است. خداوند از فرشتگان و مردم فرستادگانى انتخاب ميكند. خداوند شنوا و داناست.

قرائت:

يدعون: يعقوب و سهل به ياء و ديگران به تاء خوانده‌اند.

لغت:

سطوة: ترساندن.

مقصود:

اكنون خداوند از حال كفار خبر داده، ميفرمايد:

(وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ ما لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ‌): اينان به پرستش چيزهايى مى‌پردازند كه خداوند متعال حجتى براى پرستش آنها نازل نفرموده و خود به ارزش آنها علم و آگاهى ندارند.

(وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ): ستمكاران مشرك را يارى نيست كه مانع عذابشان گردد.

(وَ إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ):

هر گاه آيات قرآن و ديگر حجت‌هاى واضح خداوند بر آنها خوانده شود، در سيماى‌