علت اينكه در پاسخ آنها به همين جواب احتمالى اكتفاء مى‌كند، اين است كه سابقاً اعجاز قرآن را ثابت كرده و بيان كرده است كه آنها از آوردن مثل آن عاجزند.

(وَ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَها): گفتند: قرآن افسانه‌هاى گذشتگان و نوشته‌هاى كهنه‌اى است كه محمد از روى آنها استنساخ كرده است.

(فَهِيَ تُمْلى‌ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا): صبح و شام بر او املاء ميكنند تا ياد بگيرد و بنويسد.

بدينترتيب آنها تناقض ميگفتند: زيرا قبلا از آنها نقل شد كه قرآن ساخته فكر خود پيامبر است و حالا از آنها نقل مى‌كند كه: قرآن را اشخاص ديگرى به او ياد ميدهند. با اينكه ميدانستند كه پيامبر خدا نوشتن را پيش كسى نياموخته است.

(قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌): بگو: چنين نيست. قرآن را كسى نازل كرده است كه به همه رازهايى كه در آسمانها و زمين است، آگاه است و نزول قرآن مطابق مصلحت است نه هواى نفس.

(إِنَّهُ كانَ غَفُوراً رَحِيماً): او آمرزگار و رحيم است. زيرا در عذاب آنها تعجيل نميكند و بوسيله فرستادن پيامبر بر آنها اتمام حجت ميكند.

(وَ قالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ‌): گفتند، اين چه پيامبرى است كه مثل ما غذا ميخورد و مثل ما در بازارها براى تحصيل معاش حركت مى‌كند.

(لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيراً): چرا بهمراه او فرشته‌اى فرستاده نشده تا او را در اداى رسالتش كمك كند؟! اين مطلب هم از گفتارهاى ناپسند آنهاست.

گمان ميكردند كه اگر فرشته‌اى بكمكش مى‌آمد، بهتر بود. حال آنكه انسان با انسان كه همجنس اوست، بهتر انس ميگيرد تا فرشته كه همجنس نيست.

(أَوْ يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ): چرا خدا به او گنجى نداد يا مالى از آسمان برايش نفرستاد تا نيازى به تحصيل معاش نداشته باشد؟!( أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها): چرا باغى ندارد كه از ميوه آن بخورد؟