ترجمه:

آيا نمى‌بينى كه آنها كه در آسمانها و زمينند و مرغانى كه صف بسته‌اند، براى خداوند تسبيح ميكنند؟ خدا به نيايش و تسبيح همگى عالم است و خدا به كردار ايشان داناست. خدا راست ملك آسمانها و زمين و بازگشت بسوى خداست. آيا نمى‌بينى كه خداوند ابرى را سوق ميدهد و قطعات آن را بيكديگر ضميمه ميكند؟ آن گاه آن را متراكم ميكند و مى‌بينى كه قطرات باران از خلال آن خارج مى‌شوند و از ابرهاى متراكمى كه در آسمان است تگرگ نازل ميكند و بهر كه بخواهد مى‌رساند و از هر كه بخواهد منصرف مى‌گرداند. نزديك است كه درخشش برق آسمان چشمها را ببرد. خداوند شب و روز را ميگرداند و در اين كار، عبرتى است براى صاحبان بصيرت.

خدا هر جنبنده‌اى را از آب آفريده است: برخى از آنها بر شكم راه ميروند و برخى بر دو پا و برخى بر چهارپا. خدا هر چه خواهد خلق ميكند. خدا بر هر چيزى قادر است. ما آياتى بيان كننده فرستاديم و خدا هر كه را خواهد براه راست هدايت مى‌كند.

قرائت:

يذهب: ابو جعفر از باب افعال خوانده و ديگران به ثلاثى مجرد. بنا بر قرائت اول باء زائده است.

لغت:

ازجاء: سوق دادن.

ركام: متراكم ودق: باران‌