(فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ‌): مشكات در مسجدهايى است كه خداوند اذن داده است كه رفيع شوند. چنان كه پيامبر خدا فرمود: مساجد خانه‌هاى خدايند در زمين و همانطورى كه ستارگان به اهل زمين نور ميدهند، مساجد هم به اهل آسمان نور ميدهند. برخى گفته‌اند: مقصود چهار مسجد است كه بدست پيامبران ساخته شده‌اند:

كعبه كه ابراهيم و اسماعيل بنا كردند، بيت المقدس كه سليمان بنا كرد، مسجد مدينه و مسجد قبا كه پيامبر عاليقدر اسلام بنا كرد. برخى گفته‌اند: مقصود از خانه‌هايى كه خدا اذن داده، رفع شوند، خانه‌هاى انبياء است. از پيامبر خدا 6 نيز روايت شده است كه منظور بيوت انبياء است. ابو بكر سؤال كرد: يا رسول اللَّه خانه على و زهراء هم از همان بيوت است؟ فرمود: بله، بالاتر از آنهاست. مؤيد اين مطلب اين است كه قرآن مى‌گويد:(إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً) (اراده خداست كه شما اهل اين بيت را از پليدى پاك كند و تطهير نمايد: احزاب 33) و نيز:(رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ) (رحمت و بركات خدا بر شما اهل خانه:

هود 73) مقصود از رفع بيوت انبياء، تعظيم و پاك كردن آنها از آلودگيهاست و مقصود از تطهير پاك كردن از معصيتهاست. برخى گفته‌اند: مقصود اين است كه در اين خانه‌ها رفع حوائج بسوى خدا شود.

(وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ‌): و در اين خانه‌ها كتاب خدا خوانده شود يا اسماء نيكوى او برده شود.

(يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّكاةِ): در اين خانه‌ها مردمى كه تجارت و بيع، آنها را از ياد خدا و اقامه نماز و دادن زكات- يا پاك ساختن عمل- باز نميدارد، صبح و شام خدا را تسبيح مى‌كنند. گفته‌اند: مقصود از تسبيح كردن، نماز خواندن است. زيرا هر تسبيحى در قرآن نماز است.

برخى گفته‌اند: مقصود از تسبيح كردن، تنزيه و پاك شمردن خداست، در