ميدهد كه روسريها را بر سينه‌ها بيندازند كه گوشواره‌ها و گردنها و سينه‌ها را بپوشند.

ابن عباس گويد: بدينوسيله مو و سينه و گلو و قسمتهاى پيشين پوشيده مى‌شود.

(وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَ‌): زنان زينت‌هاى باطن خود را تنها در برابر شوهران آشكار مى‌كنند و پيش آنها لازم نيست روسرى داشته باشند. منظور اين است كه زمينه را براى تحريكات شهوى آنها فراهم سازند. پيامبر خدا فرمود:

خدا لعنت كند زنى كه خضاب و سرمه نكند. همچنين زنى كه شوهر را اجابت نكند و در انجام خواسته او تأخير و كوتاهى كند و عذرهاى پوچ بتراشد، ملعون شمرده شده است.

(أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ- بَنِي إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَواتِهِنَ‌): بعلاوه در برابر پدر و پدر شوهر و پسر و پسر شوهر و برادر و پسر برادر و پسر خواهر نيز لازم نيست زينت‌هاى باطن خود را پنهان كنند. زيرا اينها محرمند و نميتوانند با زن ازدواج كنند، جد شوهر و نوه شوهر نيز محرمند همه اينها جواز نگاه كردنشان به شرطى است كه فسادى در بين نباشد.

اينها مى‌توانند بدون قصد تلذذ به زن نگاه كنند.

(أَوْ نِسائِهِنَ‌): زنان در برابر زنان با ايمان لازم نيست خود را بپوشانند. اما در برابر زنان غير مسلمان بايد خود را بپوشانند. مگر اينكه كنيزشان باشند.

(أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَ‌): همچنين در برابر كنيزان لازم نيست خود را بپوشانند.

گفته‌اند: غلام حق ندارد به موى بى‌بى خود نگاه كند. برخى گويند: بين غلام و كنيز فرقى نيست. روايتى هم در اين مورد از امام صادق (ع) نقل شده است. جبائى گويد.

غلامى كه هنوز بمردى نرسيده، مى‌تواند به بى‌بى خود نگاه كند. (در هر صورت به حسب فتوى هم غلامان محرم بى‌بى خود شمرده نشده‌اند)( أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ‌): همچنين لازم نيست زنان در برابر مردانى كه تابعند و نيازى به زن ندارند، خود را بپوشند. برخى گويند: مقصود مرد ابلهى است كه جيره‌خوار زن باشد و به زن توجهى نداشته باشد. از امام صادق (ع)