يا مردند، خدا آنها را روزى نيكو ميدهد و خدا بهترين روزى دهندگان است. آنها را به جايى مى‌برد كه خشنود باشند و خدا دانا و حليم است. چنين است و هر كس بمثل آنچه عقوبت شده، عقوبت كند آن گاه بر او ظلم شود، خدا ياريش ميكند. خداوند بخشاينده و آمرزگار است.

قرائت:

قتلوا: ابن عامر به تشديد و ديگران بدون تشديد خوانده‌اند.

مدخلا: اهل مدينه بفتح ميم و ديگران بضم ميم خوانده‌اند و قبلا در باره آن گفتگو شده است.

مقصود:

قبلا در باره قيامت سخن گفت. اكنون ميفرمايد:

(الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ‌): در آن روز حكومت از آن خداست و جز او احدى حكمروايى ندارد. حال آنكه در اين جهان حكومتهاى ديگرى هم وجود دارد.

(يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ‌): در آن روز ميان مؤمنين و كافرين جدايى انداخته، بشرحى كه در ذيل آمده، در ميانشان حكم ميكند:

(فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ‌): مردم مؤمن و نيكوكار از نعمتهاى بهشت برخوردار ميشوند.

(وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ‌): و مردم كافر و تكذيب كننده آيات، گرفتار عذاب و خوارى هستند.

(وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً):

كسانى كه در راه خدا مهاجرت كرده، آن گاه كشته شده يا مرده‌اند خداوند در بهشت آنها را روزى نيكو ميدهد. مقصود از روزى نيكو چيزى است كه هنگامى كه انسان آن را ببيند، به چيز ديگرى توجه نكند. تنها خدا بر چنين چيزى قادر است. از