ترجمه:

موسى گفت: برو. سزاى تست كه در زندگى بگويى، تماسى نيست و ترا وعده‌اى است كه تأخير نخواهد شد. بنگر بخدايت كه او را مى‌پرستيدى، كه او را به آتش مى‌سوزانيم. آن گاه متلاشيش كرده بدريا مى‌ريزيم. همانا خداى شما كسى است كه جز او خدايى نيست و علمش همه چيز را فرا گرفته است. اينچنين، داستانهاى گذشتگان را براى تو ذكر مى‌كنيم و از جانب خويش قرآن را بتو داديم. هر كس از آن اعراض كند، روز قيامت بار گناه بر دوش دارد و هميشه گرفتار عذاب آن است. بد بارى در روز قيامت بدوش دارند. روزى كه نفخ صور مى‌شود و مجرمين را در آن روز نابينا محشور مى‌كنيم. آهسته بيكديگر ميگويند: ده شب بيشتر نمانديد. ما به آنچه ميگويند، داناتريم كه هشيارترين ايشان ميگويد: يك روز بيشتر نمانديد. ترا از كوه‌ها مى‌پرسند. بگو: خدايم آنها را متلاشى كرده، ببادشان ميدهد و آنها را بصورت بيابانهاى هموار درمى‌آورد كه در آنها، هيچگونه پستى و بلندى نبينى.

قرائت:

لن تخلفه: ابن كثير و بصريان- بجز سهل- بكسر لام و ضرير بنون و كسر لام و ديگران بفتح لام خوانده‌اند.

ابو على مى‌گويد: اين فعل متعدى به دو مفعول مى‌شود و چون فعل مجهول است، يكى از مفعولها جايگزين فاعل شده است و بنا بر اين بصيغه مجهول معنى روشنتر است.

لنحرقنه: ابو جعفر بفتح نون و سكون حاء و تخفيف راء خوانده است (قرائت على (ع) و عباس نيز همين است) طبق اين قرائت، يعنى قطعه قطعه مى‌كنيم آن را.

ينفخ: ابو عمرو به نون و معلوم و ديگران به ياء و صيغه مجهول خوانده‌اند.

لغت:

ظلت: اين كلمه در اصل «ظللت» بوده كه پس از حذف لام بعضى بفتح ظاء و بعضى بكسر ظاء ميخوانند.