ترجمه:

آنان را كه كافر شوند و از راه خدا و مسجد الحرام كه براى مردمش قرار داده‌ايم و بومى و غير بومى در آن يكسانند منع كنند و در آنجا بخواهند به بيراهه و ظلم گرايند، از عذاب دردناك مى‌چشانيم. و يادآور هنگامى كه جاى خانه را براى ابراهيم آماده كرديم كه چيزى شريك من قرار نده و خانه‌ام را براى طواف كنندگان و قيام كنندگان و راكعان سجده كننده، پاك گردان. و در ميان مردم اعلام حج كن كه پياده و سوار بر مركبهاى لاغر كه از راه دور مى‌آيند، سوى تو خواهند آمد. تا منافع خود را ببينند و نام خدا را در روزهايى معلوم بخاطر اينكه چارپايان را به آنها روزى داده ياد كنند و بخوريد از آن و گرسنه فقير را اطعام كنيد. آن گاه مو و ناخن خود را ازاله كنند و نذرهاى خود را وفا كنند و بخانه عتيق طواف نمايند. حج اين است. و هر كس حريم‌هاى خدا را تعظيم كند، پيش خدايش برايش بهتر است و چارپايان براى شما حلال شده است مگر آنچه براى شما خوانده ميشود. از پليدى بتها و از سخن دروغ اجتناب كنيد.

قرائت:

سواء: حفص از عاصم و روح و زيد از يعقوب به نصب و ديگران به رفع خوانده‌اند.

رفع بنا بر اين است كه خبر مقدم است. وجه نصب آن اين است كه مفعول مطلق است براى فعل محذوف يا حال است و بنا بر اين رفع «العاكف» بخاطر عمل مصدر است.

لغت:

عاكف: كسى كه در يك مكان معين اقامت مى‌كند.

بادى: بيابان نشين و در آيه غير بومى.

مكان: جاى شى‌ء.