بدست امت محمد 6 خواهد افتاد. چنان كه فرمود:

«زويت لى الارض فاريت مشارقها و مغاربها و سيبلغ ملك امتى ما زوى لى منها»

زمين براى من جمع شد و تمام شرق و غرب آن بمن ارائه شد. بزودى ملك امت من همه آنها را فرا ميگيرد.

امام باقر (ع) فرمود: اينها اصحاب مهدى در آخر الزمانند. مؤيد آن روايتى است كه خاص و عام از پيامبر خدا روايت كرده‌اند كه:

«لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لطول اللَّه ذلك اليوم حتى يبعث رجلا صالحاً من اهل بيتى يملأ الارض قسطاً و عدلا كما قد ملئت ظلماً و جوراً»

اگر فقط يك روز از عمر دنيا باقى مانده باشد، خدا آن روز را طولانى ميكند تا مردى صالح از اهل بيت من را مبعوث گرداند و زمين را چنان كه پر از ظلم و جور شده است، پر از عدل و داد كند.

امام ابو بكر احمد بن حسين بيهقى در كتاب بعث و نشور اخبار بسيارى در اين معنى آورده است و نوه ابو عبيد اللَّه بن محمد بن احمد نيز همه آنها را به سال 518 هجرى نقل كرده و در آخر گفته است: اما حديث ابو عبد اللَّه حافظ از محمد بن خالد از ابان بن صالح از حسن از انس بن مالك، كه پيامبر فرمود: «مردم هم چنان در سختى و بخل هستند و دنيا پشت ميكند و قيامت جز براى اشرار مردم نيست و مهدى جز عيسى بن مريم نيست»، حديثى است كه تنها محمد بن خالد نقل كرده است و او و ابو عبد اللَّه حافظ هر دو مجهولند. در اسناد روايت نيز اختلاف است. يك بار او از ابان بن صالح از حسن از انس از پيامبر نقل كرده است و يك بار از ابان بن ابى عياش- كه مردى متروك است- از حسن از پيامبر نقل كرده و اين سند منقطع است.

احاديثى كه صراحت در خروج مهدى دارند، سندشان صحيح‌تر است. در همين احاديث است كه مهدى از عترت پيامبر است. از جمله آن احاديث، حديثى است كه نوه بيهقى نقل كرده و گفته: خبر داد ما را ابو على رودبارى كه خبر داد ما را ابو بكر ابن داسه كه حديث كرد ما را ابو داوود سجستانى در كتاب سنن از طريق بسيارى كه آنها را شمرده و گفته: همه آنها از عاصم مقرى از زيد بن عبد اللَّه از پيامبر خدا نقل كرده‌اند كه: «اگر از دنيا جز يك روز باقى نمانده باشد خدا آن روز را طولانى ميكند