از قبيل صله رحم و كمك ضعيف و يارى مظلوم و دستگيرى و ... انجام دهد و شرط ايمان را كه شرط اساسى پذيرفته شدن نيكيهاست واجد باشد، نيكيش انكار نميشود و پاداشش را ميگيرد.

(وَ إِنَّا لَهُ كاتِبُونَ‌): و فرشتگان را امر ميكنيم كه نيكيهاى آنها را بنويسند تا چيزى و حقى از آنها تضييع نشود.

برخى گويند: يعنى ما ضامن پاداش آنها هستيم.

(وَ حَرامٌ عَلى‌ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ‌): در اينباره اختلاف است.

1- «لا» زائده است. يعنى بر مردم قريه‌اى كه بر اثر كيفر و بلا هلاك شده‌اند، حرام است كه به دنيا برگردند. پس مقصود اين است كه بنا بر قضاى حتمى الهى هلاك شدگان بدنيا بر نميگردند. منظور ترسانيدن كفار مكه است تا بدانند كه اگر مانند ديگران هلاك شدند، بدنيا برنميگردند. بدينترتيب «حرام» بمعناى واجب بكار رفته است.

2- يعنى بر قريه‌اى كه بواسطه گناه هلاك شدنى است، حرام است كه عملى از مردم آن پذيرفته شود، زيرا آنها بتوبه برنميگردند.

3- يعنى حرام است كه بعد از مرگ باز نگردند. بلكه براى مجازات برمى‌گردند.

امام باقر فرمود: يعنى هر قريه‌اى كه بعذاب هلاك كرديم، مردم آن باز نميگردند.