گفتند:

- بوسيله آن از دشمن، اجتناب كنيم؟

فرمود:

- سپر خود را بگيريد تا شما را از آتش حفظ كند. بگوييد: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر» اين كلمات، وسيله پيش افتادن انسانند و او را اجابت مى‌كنند. اينها پاسداران انسان و باقيات صالحات هستند.

همين روايت را اصحاب ما از امام صادق- بنقل از امامان پيشين و آنها بنقل از پيامبر عاليقدر- نقل كرده‌اند. بدنبال آن فرمود: «و لذكر اللَّه اكبر» و ياد خدا اين است كه انسان در برخورد بهر حلال يا حرامى در ياد خدا باشد.

همچنين از پيامبر بزرگوار روايت شده است كه: اگر از بيدار ماندن شب و مبارزه با دشمن، عاجز هستيد، از اين كار عاجز نيستيد كه بگوييد: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر» اين كلمات، باقيات صالحات هستند. آنها را بگوييد.

ابن مسعود و سعيد بن جبير و مسروق و نخعى گويند: باقيات صالحات، نمازهاى پنجگانه هستند. از امام صادق (ع) نيز چنين روايت شده است. همچنين از آن پيشواى بزرگوار نقل شده است كه: نماز شب از باقيات صالحات است.

برخى گفته‌اند: دختران صالح، باقيات صالحات هستند.

بهتر است آيه را بر عموم اين معانى حمل كنيم تا شامل همه خيرات و طاعات بشود.

در كتاب ابن عقده است كه امام صادق (ع) به حصين بن عبد الرحمن فرمود:

- اى حصين، دوستى ما را كوچك مشمار، زيرا از باقيات صالحات است.

عرض كرد:

- يا بن رسول اللَّه، من آن را كوچك نمى‌شمارم، بلكه خدا را بر آن حمد مى‌كنم.

علت اينكه: طاعت‌ها را «صالحات» ناميده‌اند، اين است كه: اينها شايسته‌ترين اعمال هستند، زيرا خداوند به آنها امر كرده و در برابر آنها وعده پاداش داده و بر