تهيه غذا به شهر برود.

(فَلْيَنْظُرْ أَيُّها أَزْكى‌ طَعاماً): ابن عباس گويد: يعنى: دقت كند كه كدام غذا پاكتر و حلالتر است، زيرا آنها مجوسى بودند و در ميان آنها افراد مؤمنى هم بودند كه ايمان خود را آشكار نميكردند و غذاى آنها طاهر بود و حيوان را بر طبق احكام دينى سر مى‌بريدند.

كلبى گويد: يعنى دقت كند كه كدام طعام، بهتر و پاكيزه‌تر است.

عكرمه گويد: يعنى دقت كند كه پيش كدام فروشنده، خوراكيهاى بيشترى وجود دارد، زيرا چنين كسى بطور حتم، غذاهاى بهتر هم دارد.

برخى گويند: اين مطلب را از اين نظر مى‌گفتند كه آنها برخى از خوراكيهاى مردم شهر را حلال نمى‌شمردند.

(فَلْيَأْتِكُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ‌): و براى شما چيزى تهيه كند كه بخوريد و رفع گرسنگى كنيد.

(وَ لْيَتَلَطَّفْ‌): كسى كه به شهر مى‌رود، بايد با دقت و تدبير باشد كه از حال او مردم شهر آگاه نشوند.

(وَ لا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَداً): و كارى كند كه كسى از شما و محل سكونتتان اطلاع پيدا نكند.

برخى گويند: يعنى در موقع خريدن جنس، ملايم باشد و با فروشنده، نزاع نكند.

(إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ‌): زيرا اگر آنها جاى شما را پيدا كنند و بر شما دست بيابند، شما را سنگباران كرده، به دشوارترين وضعى به قتل مى‌رسانند، يا اينكه شما را بدين خود بر مى‌گردانند. اين معنى از حسن است.

ابن جريح گويد: يعنى شما را اذيت مى‌كنند و به شما حرف زشت مى‌زنند.

(وَ لَنْ تُفْلِحُوا إِذاً أَبَداً): اگر اين كار بكنيد، هرگز رستگار نمى‌شويد و راهى به نيكى و سعادت نمى‌يابيد.