قرائت:

و ان اللَّه: كوفيان و ابن عامر و روح و زيد از يعقوب بكسر همزه و ديگران بفتح خوانده‌اند. كسر آن بنا بر استيناف و فتح آن بنا بر اين است كه عطف بر «اوصانى بالصلاة ...» باشد.

مقصود:

(وَ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ‌): بنا بر فتحه همزه چهار وجه دارد: 1- يعنى خداوند حكم كرده است كه او خداى من و خداى شماست. اين وجه از ابو- عمرو بن علاست. 2- عطف بر كلام عيسى است. يعنى: خداوند بمن سفارش كرده است كه او خداى من و شماست. 3- فراء گويد: يعنى اين است عيسى بن مريم و اين است كه خدا پروردگار من و پروردگار شماست. 4- يعنى بواسطه اينكه خداوند پروردگار شماست، او را بپرستيد. بنا بر كسره همزه، ممكن است عطف بر( قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ‌) باشد. يعنى: عيسى گفت: خداوند پروردگار من و شماست، او را پرستش كنيد. ممكن است كلام از خداوند باشد.

(هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ‌): اين است راه واضح و روشن كه بايد همواره ملتزم آن باشيد. برخى گويند: يعنى آنچه به شما خبر دادم. كه خداوند به من امر كرده است، همان دين مستقيمى است كه در آن اعوجاج و انحرافى نيست.

(فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَيْنِهِمْ‌): اختلاف مذهبى اين است كه هر دسته‌اى بر- خلاف دسته‌هاى ديگر عقيده داشته باشد. احزاب، جمع حزب است و حزب جمعيتى است كه داراى مرام و مسلك خاصى باشد. مقصود اين است كه احزاب اهل كتاب در باره عيسى اختلاف كردند. برخى گفتند: او خداست. اينان يعقوبيه هستند.

برخى گفتند: پسر خداست. اينان نسطوريه هستند. برخى گفتند: اقنوم سوم است.

اينان اسرائيليه هستند. مسلمانان گفتند: بنده‌اى از بندگان خداست. اين معنى از قتاده و مجاهد است. اينكه مى‌گويد: از ميان آنها احزاب اختلاف كردند، بخاطر اين است كه دسته‌اى از آنها بر عقيده حق استوار ماندند. برخى گفته‌اند: «من» زائده‌