خلاصه، مقصود اين است كه: شما بايد بمرغان نگاه كنيد تا بدانيد كه آنها را تسخير كننده و مدبرى است كه از هيچ كارى عاجز و ناتوان نيست. او چنين موجوداتى را آفريده است، تا مردم عبرت بياموزند و بر اثر طاعت امر حق، بپاداش برسند. بديهى است كه اگر خلقت پرندگان تنها بخاطر نعمت بخشى به انسان‌ها بود، نيز كافى و نيكو بود، لكن اين فايده را هم خداوند به آن اضافه كرده است.

(إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ‌): در اينكار، براى مردم مؤمن، دلايلى است نسبت به يگانگى و توانايى خداوند. بديهى است كه تنها مؤمنان از اين دليل استفاده مى‌برند.

سپس به بيان نعمتهايى ديگر پرداخته، مى‌فرمايد:

(وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَناً): خداوند از خانه‌ها براى شما جايى قرار داده است كه در آن بياساييد. خواه، خانه‌ها از سنگ باشند يا خاك. بديهى است كه خداوند سنگ و چوب و خاك و ديگر آلات ساختمانى را خلق كرده، تا مردم از آنها خانه بسازند.

(وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعامِ بُيُوتاً تَسْتَخِفُّونَها): و از پوست چارپايان براى شما خيمه‌هايى آفريد كه حمل و نقل آنها در سفر براى شما آسان باشد.

(يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَ يَوْمَ إِقامَتِكُمْ‌): اين پوستها در هر حال براى شما سنگينى ندارند، خواه هنگامى كه براى بدست آوردن آب و چراگاه در حركت هستيد و خواه وقتى كه در يك نقطه، اقامت مى‌كنيد.

(وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها أَثاثاً): ابن عباس گويد: يعنى از پشم ميش و كرك شتر و موى بز، براى شما اثاث و وسائل زندگى درست كرد. برخى گويند:

مقصود فرش و گليم و ديگر وسائل خانه است. برخى گويند: منظور لباس و رختخواب است. همه اين معانى، يكى هستند.

(وَ مَتاعاً إِلى‌ حِينٍ‌): و از آنها متاعهاى مورد لزوم و تجارتى در دسترس شما قرار داد و اين نعمت‌هاى خداوند تا روز قيامت، ادامه دارند. اين معنى از حسن است.