جفاء: حال و تأويل «يذهب على هذه الحالة». شاعر گويد:
اذا اكلت سمكاً و فرضاً
ذهبت طولا و ذهبت عرضاً
يعنى هنگامى كه ماهى و خورما خورم، فربه خواهم شد (در اين بيت «طولا
و عرضاً» حال است).
مقصود:
هم اكنون خداوند متعال، براى حق و باطل، دو مثل مىزند:
1- آب و كفى كه بر روى آن ظاهر ميشود. حق را تشبيه به آب و باطل را-
كه دوام ندارد- به كف تشبيه ميكند.
2- طلا و نقرهاى كه در آتش ذوب ميشود و كف سياهى كه بر روى آب ظاهر
ميگردد. حق بطلا و نقره خالص و باطل بكف روى آن مانند است. مىفرمايد:
(أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِها): خداوند از آسمان بارانى فرستاد و نهرها از آب باران، به اندازه
ظرفيت خود، جارى شدند. بديهى است كه رود-
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 13 صفحه : 45