به سود و زيان آنها ندارند، از آنچه ما روزى آنها كرده‌ايم، سهمى قرار مى‌دهند و مى‌خواهند بدينوسيله به آنها تقرب جويند، همانطورى كه بخداوند بايد تقرب پيدا كنند. مقصود از آنچه براى بتها قرار مى‌دهند، زراعتها و چيزهاى ديگرى است كه در سوره انعام آمده است (آيه 138) و مى‌گفتند:(هذا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هذا لِشُرَكائِنا) (اين بگمان خودشان براى خدا و اين براى شركاى ما: انعام 136) اين معنى از مجاهد و قتاده و ابن زيد است.

اكنون خداوند سوگند ياد كرده، مى‌فرمايد:

(تَاللَّهِ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ‌): بخدا در عالم آخرت، در برابر اين افتراها و دروغها مسئول خواهيد بود، تا بخطاى خود اعتراف كنيد و اتمام حجت شود و دچار كيفر گرديد.

سپس به بيان نوعى ديگر از نابخرديهاى آنها پرداخته، مى‌فرمايد:

(وَ يَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ‌): آنها براى خدا بداشتن دختر، معتقدند و مى‌گويند:

فرشتگان دختران خدا هستند. چنان كه مى‌فرمايد:(وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبادُ الرَّحْمنِ إِناثاً) (زخرف 19: و فرشتگان را كه بندگان خدايند، زنان پنداشتند).

سپس خود را از گفتار پوچ آنان منزه ساخته، مى‌فرمايد:

(سُبْحانَهُ وَ لَهُمْ ما يَشْتَهُونَ‌): خداوند از داشتن دختران منزه است. آنها براى خودشان چيزى را كه مى‌پسندند- يعنى پسران- قرار مى‌دهند و براى خداوند دختران. بنا بر وجه ديگر اعراب، يعنى: براى آنهاست پسران كه دوست مى‌دارند.

(وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى‌ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ‌): هنگامى كه بيكى از آنها خبر مى‌رسيد كه صاحب دختر شده است، رنگ صورتش به سياهى مى‌گراييد و بدينوسيله آثار خشم و نارضايى و اندوه، در سيماى آنها هويدا مى‌شد و خشم و غم سراسر وجودشان را فرا مى‌گرفت. جاهل، چنين مردمى كه خود از داشتن دختر، چنين ناراحت بودند و در عين حال خداوند يكتا را صاحب دختر مى‌پنداشتند!( يَتَوارى‌ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ‌): كسى كه صاحب دختر شده بود، بخاطر