(كَذلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌): در اينجا خداوند خبر مى‌دهد كه كافران پيشين نيز مثل اينان پيامبران را تكذيب كردند و منكر توحيد شدند و خداوند آنها را هلاك كرد، بنا بر اين، اينان چگونه خود را از عذاب خداوند، ايمن مى‌دانند.

(وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ‌): خداوند به آنها ظلم نكرد، بلكه آنان بر اثر معصيت، مستحق هلاكت و بدبختى شدند.

(فَأَصابَهُمْ سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا): در نتيجه، آنان كيفر كردارشان را ديدند. در اينجا عقاب را سيئه ناميده است، چنان كه در جاى ديگر جزا را سيئه ناميده، مى‌فرمايد:

(جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها) (شورى 40: كيفر بدى، بديى است مثل آن).

(وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ‌): و كيفر استهزا و مسخرگى‌ها گريبان- گيرشان شد.