شب، با خانواده‌ات از شهر بيرون برويد و مراقب آنها باش و هيچ يك از شما به شهر التفات نكند و به جايى كه مأموريد، برويد. اين خبر را به لوط اعلام كرديم كه: بامدادان آخرين افراد اين قوم، هلاك خواهند شد. اهل شهر، در حالى كه يكديگر را نويد مى‌دادند، بخانه لوط شتافتند. لوط گفت: اينان مهمان منند، مرا رسوا نكنيد و از خدا بترسيد و مرا خوار نسازيد. گفتند: آيا ترا از پناه دادن مردم، نهى نكرديم؟

گفت: اينان دختران منند، اگر بازدواج تمايلى داريد. بجان تو سوگند، آنها در مستى خود، سرگردانند.

لغت:

اسراء: شب روى. «سرى يسرى سرى و اسرى يسرى اسراء» داراى يك معنى هستند. امرء القيس گويد:

يعنى: آنها را به شب بردم تا مركبهاى ايشان خسته شد و مركبهاى نيكو را با بندها مى‌كشيدند.

قطع: گويا اين كلمه، جمع قطعه است.

اتباع: پيروى و اقتدا. ضد آن ابتداع است.

ادبار: جمع دبر، يعنى پشت سر. چنان كه قبل يعنى پيش‌رو. گاهى اين دو كلمه را بمعناى فرج بكار مى‌برند.

دابر: اصل. بقول بعضى يعنى: آخر عمر: عمر. لكن در مورد قسم فقط عمر بكار مى‌رود. بيشتر قسم را بصورت «لعمرى و لعمرك» بكار مى‌برند.

اعراب:

(أَنَّ دابِرَ هؤُلاءِ): در محل نصب و بدل از «ذلك الامر» كه تفسير آن است.

ممكن است حرف جر از آن حذف شده باشد.

مصبحين: حال يستبشرون: حال‌