ترجمه:

و بسوى ثمود برادرشان صالح را فرستاديم و او بدانها گفت: اى قوم خداى يكتا را بپرستيد معبودى جز او نداريد اوست كه شما را از زمين خلق فرموده، و آباد كردن آن را بدست شما داد پس از وى آمرزش بخواهيد و سپس بدرگاهش روى توبه آريد كه براستى پروردگار من نزديك و اجابت كننده (دعا) است (61) گفتند اى صالح تو پيش از اين مورد اميد ما بودى (و بتو اميدوار بوديم) آيا (اكنون) ما را از پرستش چيزى كه پدرانمان مى‌پرستيدند باز ميدارى و براستى كه ما در آنچه بدان دعوتمان ميكنى بسختى در شك و ترديد هستيم (62) گفت اى قوم آيا چه رأيى ميدهيد اگر من با دليل و برهانى كه از جانب خدا آمده‌ام و خدا رحمتى از خود بمن داده پس كيست كه مرا (با اين نعمتى كه بمن داده) اگر نافرمانيش كنم در قبال او ياريم كند و شما (با اين سخنان) جز بر خسران و زيانكارى نيفزائيد (63) و اى مردم اين شتر خدا است كه براى شما معجزه است، او را بحال خود واگذاريد تا در زمين خدا بچرد و آسيبى باو نرسانيد كه عذابى نزديك شما را بگيرد (64) ولى آنها (گوش نداده) و شتر را پى كردند، صالح بدانها گفت (اكنون كه اينكار را كرديد) تا سه روز در خانه‌هاى خود از زندگى بهره‌مند گرديد (كه پس از آن نابود خواهيد شد) و اين وعده‌اى است (مسلم) كه دروغ شدنى نيست (65) و چون فرمان ما آمد صالح را با كسانى كه بدو ايمان آورده بودند برحمت خود از خوارى آن روز نجات داديم كه براستى پروردگار تو نيرومند و مقتدر است‌