ترجمه:

و نوح پروردگار خويش را ندا داده گفت: پروردگارا پسر من از خاندان من است، و همانا وعده تو حق است و تو بهترين داوران هستى (45) خدا بنوح فرمود:

وى از خاندان تو نيست، و همانا او (داراى) عملى ناشايسته است. و تو از من چيزى را كه علم بدان ندارى در خواست مكن، من تو را پند ميدهم كه مبادا از نادانان باشى (46) نوح گفت: پروردگارا بتو پناه ميبرم كه درباره چيزى كه بدان علم ندارم درخواست كنم و اگر تو مرا نيامرزى و ترحم نكنى از زيانكاران خواهم بود (47) خطاب شد اى نوح فرود آى باسلام (و سلامتى) از جانب ما و بركتهايى كه بر تو است و بر امتهايى كه با تو هستند، و امتهايى كه پس از اين بهره‌مندشان كنيم و سپس از جانب ما بعذابى دردناك دچار شوند (48) اين از خبرهاى غيب است كه ما بتو وحى ميكنيم كه نه تو و نه قوم تو آن را پيش از اين نميدانستند، پس صبر كن كه براستى سر انجام نيك مخصوص مردمان با تقوى است (49).

قرائت:

كسايى و يعقوب و سهل در آيه دوم «انه عمل غير صالح» بصورت فعل خوانده‌اند.

و ديگران «عمل غير صالح» بصورت اسم با تنوين قرائت كرده‌اند. وجه قرائت اول و معناى آن معلوم است، يعنى او كار غير شايسته‌اى كرده، و معناى آيه روى قرائت دوم چنين است: كه اين سؤال و در خواست تو در مورد چيزى كه علم بدان ندارى عملى ناشايسته است، و ممكن است، ضمير در «انه» بمفاد آيه قبلى بر گردد كه نوح گفت:

(ارْكَبْ مَعَنا وَ لا تَكُنْ مَعَ الْكافِرِينَ) يعنى اينكه قرين كافران كشتى و از ما فاصله گرفتى و حاضر نشدى با ما سوار كشتى شوى و در زمره ما بيايى، عملى ناشايسته است.

تفسير:

(وَ نادى‌ نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ) نوح از روى تعظيم و در خواست پروردگار خود را ندا كرده گفت:

(رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَ إِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ) يعنى اى مالك من و اى خالق و رازق من تو